galeria sztuki
Piotr
Szmitke
Jest autorem i propagatorem nowego pojęcia w sztuce – metaweryzmu. W trakcie blisko dziesięcioletniego pobytu w Paryżu ogłosił w 1988 roku „metawerystyczny manifest”, w myśl którego tworzywem artystycznym jest sama historia sztuki, artysta zaś kuratorem, ustalającym jej przestrzeń.
METAWERYZM
Metaweryzm zakłada tworzenie wirtualnych osobowości artystów posiadających swoje biografie i skrajnie różne style artystycznej wypowiedzi, wynikłe z określonego kontekstu społeczno-kulturowego. W doktrynie metawerystycznej kluczową rolę odgrywa perspektywa optymentalna, według której prawdziwa wiedza o przedmiocie rodzi się w akcie jego postrzegania. Opierając się na mechanice kwantowej, zakłada, iż reprezentacja przedmiotu nie jest możliwa bez obrazu jego interpretatora. Metaweryzm jako nurt krytyczny i społecznie zaangażowany przestrzega przed inwazją świata wirtualnego. Odsłania świat symulakrów, faktów, obrazów i autorytetów fikcyjnie preparowanych, zawłaszczających umysły ludzi w celu wyparcia z nich chęci aktywnego współkreowania realnej rzeczywistości.
Piotr Szmitke jest autorem zadziwiającej koncepcji twórczej podsumowującej entropiczny charakter sztuki końca minionego tysiąclecia. Poprzez "cudowne rozmnożenie" swoich wcieleń i teoretyczne opracowanie ich hipostatycznych bytów, artysta demonstruje swój sprzeciw wobec dominacji opisu nad jego przedmiotem
Prof. Piotr Krakowski
Szmitke stworzył metodę o bezprecedensowym charakterze. Jej istota z założeń opierała się na zasadzie przeciwieństw: fikcja kontra fakt, rzeczywistość w opozycji do świata wirtualnego. Jednocześnie zawierała fundamentalne "być albo mieć" w kontekście do metod działania artystów na polu sztuki oraz zasad ich funkcjonowania w świecie stale rozwijających się technologii
Anna Rudnicka, Historyk Sztuki
W pracach Szmitke kryje się wiele odniesień do jego wielkich poprzedników prężnie działających w XX wieku. W swoich realizacjach Szmitke przywołuje pewne znaczące indiwidualności, jakby chciał dać dobitny dowód na to, że historia sztuki także jest tworem artystycznym łatwo poddającym się obróbce, który można w każdej chwili dowolnie wykorzystać i przekształcić.
W pracach Szmitke kryje się wiele odniesień do jego wielkich poprzedników prężnie działających w XX wieku. W swoich realizacjach Szmitke przywołuje pewne znaczące indywidualności, jakby chciał dać dobitny dowód na to, że historia sztuki także jest tworem artystycznym łatwo poddającym się obróbce, który można w każdej chwili dowolnie wykorzystać i przekształcić.
Piotr Szmitke był polskim artystą interdyscyplinarnym, twórcą i teoretykiem sztuk wizualnych, scenografem, kompozytorem, dramatopisarzem i reżyserem. Podczas swojego życia zrealizował szereg słuchowisk, performansów, realizacji wideo i wystaw, m.in. w Berlinie, Katowicach, Koszycach, Krakowie, Paryżu, Strasburgu, Warszawie i Wrocławiu. W 2011 roku został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką Zasłużonego dla Kultury Polskiej. Zmarł w 2013 roku w Krakowie
